La Venise provençale
Isle sur la Sorgue
De Sorgue stroomt, wordt gedeeld, maar houdt de oude stad nog steeds "op de almachtige boog van zijn verbeelding". Het is in zijn welwillende aanwezigheid dat we de kronkels van de smalle straatjes ontdekken die de collegiale kerk omringen en wemelen van het leven, de kades die ruisen van passage en activiteit.
De ontvangst is warm in alle seizoenen. In Café de France beschermen de platanen tegen licht of rondvliegend blad, storm of hitte. Alles is hier. Genesteld in het hart van het dorp dat de "oude stad" is.
We verdwalen soms. We vinden daar kleine plekjes die op ons leken te wachten. We koelen af bij de Notre Dame des Anges, waar we als bij toeval het weelderige schip bewonderen.
We lunchen of dineren er, onderweg of aan tafel, we leven er 's morgens vroeg, 's middags, 's avonds, de zachte uren draaien op het ritme van de schoepenraderen.
Op de markt laten we ons verleiden door een poichichade en vertrekken we met een verhaal! Antiquairs hoeven u het artikel niet te geven, schoonheden in overvloed. We verdwalen ook, in de dorpjes van de antiquairs, we slenteren erheen, we stellen ons huizen voor die we zouden kunnen hebben, met zijn bonnetière, zijn portret, zijn klok. De tijd wordt langer, geeft ons tijd om te kijken, om het een beetje te verspillen.
Alles is bewaard gebleven. Het is een geheim dat we van harte delen, want niets lijkt het te kunnen bederven. We komen er, we komen terug, het nieuwe en het bekende zijn vrienden. We beginnen te denken dat we nog wel wat langer zouden kunnen blijven.
Lubéron
Wanneer u Isle sur la Sorgue verlaat, kunt u naar het zuidwesten en de Alpilles, Saint-Rémy en Les Baux de Provence gaan. We kunnen nog naar Arles gaan, en we zouden zelfs tot aan de Camargue kunnen gaan. Maar als we naar het oosten gaan, is het de hele Luberon die wordt aangeboden.
Het stuitert op de drie lettergrepen van zijn naam en strekt zich uit over een lang land van wonderen. Hier combineren wegen, paden, het verleden en het heden, de zachtheid van de lucht en het licht, de mens en het landschap.
Bomen accentueren beweging en reizen. Platanen, ceders, eiken, olijfbomen… Ook wijngaarden, die kriskras door de bruine aarde lopen. En weer arbutus, amandel, kers, cipres, hackberry, Judese bomen… Bladeren en bloemen spelen en dansen met de kleuren van de aarde.
Onder het warme middaglicht is het land prachtig. We weten hoe moeilijk het kan zijn als we eraan werken.
Maar voor de reiziger zijn de velden rustgevend. Ze laten de blik rusten van zoveel kleuren en verder op de horizon landen.
Ze verlichten ook, maar lavendel kan niet worden verteld: het verschijnt plotseling in zijn bijna magische bewijs.
En de dorpen! De namen zingen en vertellen ze. Gordes aan de kant van een rots, wiens uiterlijk je dood aan de rand van de weg stopt, verbluft door de schoonheid van het onwaarschijnlijke; Roussillon , wiens naam je al zegt voordat je het okerkleurige palet van zijn huizen en het rood van zijn land hebt gezien.
En dan zoveel anderen, Bonnieux , Saignon , Caseneuve en Viens, mooie en eenvoudige uitnodiging... Ze ontdekken zichzelf plotseling, steekt uit in het landschap, elk met zijn geschiedenis en zijn stenen, ontspringend uit de berg of genesteld in het hart van een vallei, uit een bos of in de vruchtbare uitgestrektheid. Ze ontdekken zichzelf, herontdekken zichzelf en verbazen ons.
ACTIVITEITEN IN DE BUURT
